Burgerinitiatief “Waarborgen halal en kosjerslacht”

Fractievoorzitter Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren wil ritueel slachten verbieden. Net als sommige joden in Nederland voelen veel moslims zich nu hierdoor in een hoek gedrukt.

Afgelopen zaterdag 30 mei 2015 is het burgerinitatief gestart naar aanleiding van het bericht in het Algemeen Dagblad dat de Partij van de Dieren opnieuw een wetsvoorstel zal indienen om een verbod op onbedwelmd slachten te gaan verbieden.
Voorlichtingsbureau Halalvoeding heeft in samenwerking met diverse organisaties en vrijwilligers het initiatief genomen om via de Facebookpagina “Tweede kamer we willen halal en kosjer” een signaal af te geven dat dit wetsvoorstel onaanvaardbaar is.
Halal slachtwijze is een keuzevrijheid en absoluut niet in strijd met de universele dierenrecht regelgeving op Europees niveau.
Sinds 1928 is onbewelmd slachten (shechita ook wel genoemd) vastgelegd in artikel 9 van “The European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms “.
Deze wet is geïntegreerd in de nederlandse grondwet en staat bijvoorbeeld op de site van de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit.

Dit geeft aan dat er vrijheid van religie en het praktiseren ervan is in Nederland, wat een groot goed is en waar we trots op mogen zijn.
De vraag is of halal en kosjer vlees überhaupt alleen voor bepaalde doelgroepen beschikbaar moet zijn of dat er een breder publiek is die graag halal wil consumeren.
Zelf ervaren moslims dat halalvlees dagelijks zeer geliefd is onder ook niet-moslims aangezien het slachtprincipe diervriendelijk is en het vlees kwalitatief vaak beter smaakt.
Wetenschappelijk onderzoek naar de kwaliteit van halalvlees zou verder onderzocht moeten worden.

De nazi’s maakten hiervan een instrument voor hun antisemitische propaganda. Op 1 april 1933 werd in Duitsland, als een van de eerste anti-joodse maatregelen, het ritueel slachten verboden. De nazifilm “Der Ewige Jude” bevat beelden uit het joodse slachthuis waar je onpasselijk van wordt – dat was ook de bedoeling. Trots zegt de commentaarstem dat dankzij het slachtverbod “de Joodse geest en het Joodse bloed nooit meer het Duitse Volk zullen bederven”. Ook in Nederland werd na de Duitse inval in 1940 het ritueel slachten verboden.

Direct na de tweede wereldoorlog probeerde de dierenbescherming het verbod te handhaven. De overheid hief het toch op, maar het aantal slachthuizen waar ritueel mocht worden geslacht, werd beperkt tot dertien. Het feit dat maar weinig joden de oorlog hadden overleefd werd als argument tegen ze gebruikt. Joodse slagers in kleine gemeenten waren de dupe.

Opperrabbijn Justus Tal heeft ooit gezegd dat de joden tijdens de bezetting geen andere keus hadden. “In zulk een noodsituatie waarin het leven ervan afhangt, hebben wij het recht ‘ja’ te zeggen,” schreef Tal. En ook: “Wie wil de handelwijze der Duitsers overnemen uit zogenaamd medeleven met de dieren?” Uiteindelijk koos landbouwminister Mansholt voor de overeenkomst met Israël, vanwege het economische belang.

Midden jaren tachtig laaide de discussie opnieuw op. De hoofdinspecteur van de dierenbescherming in Hilversum schreef in een rapport dat het voor Joden in noodsituaties geoorloofd was niet-koosjer vlees te eten. Een verbod op ritueel slachten zou zo’n noodsituatie creëren, dus was er niets aan de hand. “Joden konden in de concentratiekampen ook geen koosjer vlees eten.”  Zo werd de Shoah weer tegen de Joden gebruikt.

Dit soort praktijken zijn in 2010 wederom gedaan en is er een wetsvoorstel ingediend om het onverdoofd ofwel onbedwelmd slachten weer te verbieden.
Vanwege veel weerstand van joden en moslims is er uiteindelijk het convenant rituele slacht tot stand gekomen waarin het toegestaan bleef voor moslims en joden. Ook is er een speciale cursus opgezet die slagers moesten volgen.

Ondanks de vele discussies die er zijn geweest, lijkt het of de Partij voor de Dieren absoluut geen lessen heeft getrokken uit de vele bezwaren van de bevolking en slagers want is onlangs dus weer poging gaan wagen. Dialoog heeft zelden plaats gevonden met moslimorganisaties wat extra kwetsend is en laat zien dat er eenzijdig is gekeken.
Desondanks zijn er enorme economische belangen waarin Nederland een groot exportland is wat betreft vlees. Veel internationale bedrijven zitten met argusogen te kijken wat er in Nederland gebeurt en zien dat ze liever geen zaken meer willen doen.
Ook sommige kleine slachthuizen in Nederlanden zien geen toekomst meer om voort te bestaan omdat ze het gevoel hebben onder druk te worden gezet om over te gaan op bedwelming met tegenzin. Wij houden op dit moment de klachtenlijst bij.

Wat zou er gebeuren als er niet meer onverdoofd halal geslacht zal worden?
Onze kinderen zullen nooit ambachtelijk diervriendelijk slachten kennen, maar de grote bio industrie uiteindelijk waar hun vlees vandaan komt..
Willen we dat?

Steun onderstaande pagina om het halal slachten in Nl te waarborgen en te beschermen!

https://www.facebook.com/pages/Tweede-kamer-wij-willen-halal-en-kosjer-eten/179874905394100

Bedwelmen vooraf slachten is dieronvriendelijk en pijnlijk voor dieren
Aangezien bedwelmen vooraf slachten dieronvriendelijk en pijnlijk is voor dieren pleit Voorlichtingsbureau Halalvoeding voor de 10 F/ V’s.
Dierenwelzijn gaat verder dan alleen de slacht. Dierenwelzijn vooraf de slacht en erna is ook van belang.
Hiervoor zijn richtlijnen van belang.
Het welzijn van een dier omvat zowel zijn fysieke als mentale toestand en zijn daarom van mening dat goede dierenwelzijn belangrijk is. Ieder dier moet op zijn minst beschermd worden tegen onnodig lijden.
We zijn van mening dat het welzijn van een dier, of het nu op een boerderij is, onderweg is, op de markt of op een slachtplaats, moet worden beschouwd als 10 gewenste vrijheden. Deze vrijheden definiëren 10 waarden voor aanvaardbare welvaart. Ze vormen een logisch en alomvattend kader voor de analyse van welzijn binnen elk halal systeem, samen met de stappen en compromissen die nodig zijn om het welzijn te waarborgen en te verbeteren binnen de juiste beperkingen van een effectieve veehouderij.

De 10 punten zijn:
1. Vrij van honger en dorst- door gemakkelijke toegang tot geschikt water en een dieet om de volledige gezondheid en kracht te behouden
2. Vrij van ongemak- door geschikte omgeving te bieden, inclusief beschutting en een comfortabele rustruimte
3. Vrij van pijn, letsel en ziekte- door preventie of snelle diagnose en behandeling en geen bedwelming
4. Vrijheid om normaal gedrag te uiten- door voldoende ruimte, goede faciliteiten en gezelschap van het eigen soort te bieden
5. Vrij van angst- door te zorgen voor omstandigheden en behandeling die geestelijk lijden voorkomen
6. Vrij van bedwelmen vooraf het slachten
7. Vrij van zoveel mogelijk onnodige derivaten van dieren in non food producten- om onnodig slachten te voorkomen
8. Vrij van machinaal slachten i.p.v. handmatig slachten
9. Vrij van gebruik van schietpistool vooraf slachten
10. Vrij van gasverdoving en electrische schok

Naast deze richtlijnen pleiten we voor kwalitief onbedwelmd halal slachten in kaart te brengen en deze in een standaard vast te leggen.

kip nog halal?