Ritueel slachten diervriendelijker dan reguliere methode

TNO: Bewijs tegen rituele slacht rammelt
02/12/2015
Kosjere/Halal slacht bewaakt juist dierenwelzijn
08/12/2015
Show all

Ritueel slachten diervriendelijker dan reguliere methode

Ritueel slachten diervriendelijker dan reguliere methode

De laatste tijd is de discussie over ritueel slachten weer behoorlijk opgelaaid. Wel of niet verdoven is de vraag. Wat opvalt is dat de media een wel heel erg eenzijdig beeld over de zaak geven. Hele volksstammen uiten hun morele verontwaardiging over barbaarse gewoontes die gelukkig in ons verlichte Westen allang verleden tijd zijn. De vegetariërs onder ons zullen dit een non-discussie vinden. Slachten blijft immers gewoon gruwelijk. De overeenkomst tussen de moderne en religieuze wijze van slachten is dat beide methodes proberen dierenleed te beperken. Opvallend genoeg lijkt het erop dat de onverdoofde methode beter scoort dan de bedwelmingen waar de Partij van de Dieren nu onbedoeld een lans voor probeert te breken.

In tegenstelling tot de koosjere keuken is verdoving voor het slachten toegestaan in de halal traditie, mits de verdoving omkeerbaar is. Het is immers niet toegestaan om dieren te consumeren die al zijn overleden voor de slacht. Hier ligt ook de reden waarom verdoving niet is toegestaan volgens de Joodse Wetten. Interne organen kunnen door de verdoving al beschadigd worden, waardoor het vlees niet meer rein genoemd kan worden.

Pijn

Het meten van pijn is een moeilijke zaak. Wie, zoals de schrijver dezes, de ervaring kent van een doorgesneden slagader, weet dat het geen pijn doet. Kan me nog goed herinneren hoe ik dacht dat er niets aan de hand was tot ik het bloed een meter door de lucht zag spuiten. De reden hiervoor is natuurlijk dat een goede snee de zenuwen doorsnijdt waardoor de pijn-signalen de hersenen niet bereiken. Over het lijden van dieren bij onverdoofde slacht zijn talloze wetenschappelijke rapporten geschreven en die zijn allesbehalve eenduidig. De PVDD baseert haar standpunt over onverdoofd slachten op een literatuurstudie (PDF) van de Universiteit Wageningen. Van de 26 pagina’s netto tekst gaan er 23 over ritueel slachten en 3 over de reguliere methode, waarbij men trouwens ook niet bijster enthousiast over de diervriendelijkheid van de praktijk was. Serieus, vier jaar durend vergelijkend warenonderzoek, werd gedaan door de zeer gerespecteerde professor Wilhem Schulzevan de Universiteit Diergeneeskunde te Hannover. Met EEG en ECG werden hersen- en hartactiviteit gemeten bij schapen en kalveren. Het opzienbarende resultaat was dat bij de halssnede geen pijn gevoeld werd, de dieren snel bewusteloos en snel hersendood waren. De slachtpinmethode bleek echter verdacht te zijn. De dieren waren schijnbaar verdoofd, maar er werd aanzienlijk meer pijn gemeten.

Bij heel veel mensen leeft het naïeve geloof dat de westerse manier verlichter is dan andere methoden. Onze, humane wijze voor het slachten van vee bestaat uitbedwelming d.m.v. een stalen pin door het voorhoofd. Door deze verdoving zou de pijn van de slacht niet gevoeld worden. Dat is dus de vraag. Een onderzoekwees me op de interessante case-study waarin 3 van de 9 patiënten die op deze wijze zelfmoord probeerden te plegen nog lange tijd bij bewustzijn zijn gebleven na het penetreren van de slagpin. Daarnaast wordt bij het gebruik van een slagpin enkel het cerebellum doorboord, dat gedeelte van het brein dat lichaamscoördinatie aanstuurt, niet het gedeelte dat pijn registreert. De hersenstam wordt onaangeroerd gelaten aangezien het hart nu eenmaal door moet blijven pompen. Leegbloeden hoort er ook bij ons nu eenmaal bij. Het klopt, de hersenen zelf zijn doof voor pijn, dus de pin door het hoofd wordt niet gevoeld. De receptoren voor pijnprikkels van buitenaf blijven het vervolg echter gewoon registreren. Het schietmasker werd ook niet voor niets uitgevonden door Hugo Heis. Als directeur van een slachthuis te Straubing ben je wat blij als de dieren als vanzelf dood neer lijken te vallen. Dit wordt tegenwoordig bedwelmen genoemd, maar het is in feite een eufemisme voor een dier knock-out slaan en aan stukken snijden. De moslims en de joden brengen tenminste nog het respect op om te wachten tot een dier daadwerkelijk is overleden. In de tijd dat een vakkundig ritueel geslachte koe rustig ligt dood te bloeden uit een pijnloze wond, wordt ons vee al aan stukken gezaagd. Naast het schietmasker wordt ook elektrische bedwelming (PDF)en vergassing gebruikt als verdoving. Ook deze methodes zijn allerminst probleemloos te noemen en hebben als consequentie dat het dier al wordt uitgebeend terwijl het nog in leven is.

In het rapport waarop de PVDD hun standpunten baseert wordt de nadruk gelegd op de stress die de dieren ervaren tijdens de fixatie en het doodbloeden. Hierbij wordt weer niet serieus gekeken naar het reguliere alternatief. Waar een serieuze halal slager zijn mes verborgen houdt en het nietsvermoedende dier onder geen beding geconfronteerd mag worden met dode soortgenoten ervaren Westers geslachte beesten aanzienlijk meer stress tijdens het onpersoonlijke slachtproces. In tegenstelling tot de christelijke en rationeel-wetenschappelijke dogmatiek kent de Koran dieren wel het bezit van een ziel toe. Daarom zijn dierproeven ook verboden volgens de islamitische wet en zal een bewuste moslim ook geen vlees uit de bio-industrie nuttigen.

http://www.stopverbodhalal.nl/

Met al hun goede bedoelingen weten Marianne Thieme en consorten blunder op blunder te stapelen. Zo brachten zij naar buiten dat verdoving in het verleden wel was toegestaan door orthodoxe joden in Nederland. Wat zij vergaten te melden was dat dit tijdens de Tweede Wereldoorlog was toen de nazi’s een verbod op onverdoofd slachten hadden ingevoerd. Ook komisch om te zien is hoe Geert ‘is hij nu wel of geen Mussert’ Wilders zichzelf in bochten wringt op dit onderwerp. Enerzijds grijpt hij de discussie aan om verder met modder te gooien naar de islamitische gemeenschap, anderzijds wil hij de joodse gemeenschap, die een belangrijke factor is in zijn machtspositie, niet van zich vervreemden. Hij denkt zich eruit gered te hebben door te wijzen op de conclusie van het Wageningse rapport dat de koosjere wijze om pluimvee te slachten diervriendelijker is dan zowel de westerse als de halal methode. De ontegenzeggelijke hypocrisie van zijn positie blijft echter overeind staan.

Al met al een gemiste kans voor de PVDD; voor het beperken van dierenleed was het op alle fronten beter geweest om samen te werken met de moslimgemeenschap. Op dit moment komt het overgrote deel van het halal vlees gewoon uit de bio-industrie. Het kweken van bewustwording over deze gruwelen van onze Westerse manier van vleesproductie in plaats van het onterechte verwijtende vingertje zou oneindig veel meer zoden aan de dijk hebben gezet.

Door Otto Vervloed
Artikel overgenomen uit grenswetenschap.nl
Diëtist Mariam
Diëtist Mariam
Mijn naam is Mariam Aaras en heb deze website gemaakt door en voor jullie om zoveel mogelijk informatie te bieden daar waar veel vragen, discussie en behoefte naar was. Dieetadviezen vanuit de Nederlandse keuken, maar ook rekening houdend met de halalrichtlijnen die moslims hanteren. Daarnaast heb ik een brede interesse in de multiculturele keukens. Zelf ben ik een dubbelbloedje van Marokkaanse en Nederlandse komaf wat mij rijk heeft gemaakt aan voedingskennis. Het is de granaatappel waarmee mijn vader me heeft geïnspireerd om de genezende werking van fruit te gaan onderzoeken en de vijgenboom van mijn opa in Marokko. Mijn moeder heeft me de gezondheidseffecten van boerenkoolstampot en erwtensoep geleerd met een halaltintje. Je bent wat je eet en gezond eten begint bij kennis. Voeding brengt mensen bij elkaar en de verscheidenheid aan culturen is een rijkdom want na zoveel jaren ben ik nog steeds niet uitgeleerd. Voeding mijn levenspassie en help er graag anderen mee om er van te genieten en gezonder van te worden.

889 Comments

  1. Hassan schreef:

    waarin is dit allemaal in het engels?