© ANP. Ziekenhuis.
Dit blijkt uit recent onderzoek en uit praktijkervaringen van allochtone artsen.
Volgens hoogleraar Tineke Abma heeft in de grote steden soms meer dan de helft van de patiënten een niet-westerse achtergrond, terwijl het aantal allochtone medisch specialisten blijft steken op 5 tot 6 procent.
Dat is opmerkelijk, want ongeveer eenderde van de studenten medicijnen in de grote steden is niet-westers.
De cijfers zijn schattingen, want registreren op basis van etniciteit mag niet. Maar de vele mensen ‘met een kleurtje’ van de medische studies zijn niet terug te vinden als specialist in de ziekenhuizen, zegt Abma, die onlangs onderzoek deed naar het tekort aan allochtone specialisten in het VUmc.
Volgens het onderzoek van Abma komen allochtone artsen moeilijk op de opleidingen tot specialist, waar de plekken schaars zijn.
Dat heeft onder meer te maken met een taalachterstand, waardoor soms niet foutloos Nederlands wordt gesproken.
Ook zijn artsen met een niet-westerse achtergrond gemiddeld iets ouder, terwijl opleiders liever jongere kandidaten hebben.
Het VUmc gaat allochtone studenten bijspijkeren om meer niet-westerse specialisten te krijgen.
Nu worden ze relatief vaak huisarts of keuringsarts.
Maar volgens Abma moeten de specialisten zelf ook aan de slag, door kritisch naar hun selectiecriteria te kijken. ‘Het is misschien confronterend, maar de medische stand heeft de neiging zichzelf te klonen.
Ze zoeken mensen die zijn zoals zij zelf, witte mannen vooral.
Een ballerig accent is dan geen probleem, een Arabisch wel.
Zelfs als er grote tekorten zijn, zoals bij pathologie bijvoorbeeld, wordt een westerse immigrant gehaald, een Fin of zo.’
bron: oktober Trouw
© ANP. Ziekenhuis.
allochtone medisch specialisten